Συλλογικός τόμος "Συμπερίληψη & Ανθεκτικότητα"

Συλλογικός τόμος "Συμπερίληψη & Ανθεκτικότητα"

Βασικές Αρχές στη Συμβουλευτική και την Ψυχοθεραπεία για ζητήματα Σεξουαλικού Προσανατολισμού, Ταυτότητας, Έκφρασης και Χαρακτηριστικών Φύλου

Καμπάνια #ηταυτότητάσουδενθέλειαλλαγή

Καμπάνια #ηταυτότητάσουδενθέλειαλλαγή

Καμπάνια για την ποινικοποίηση των θεραπειών μεταστροφής σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και ταυτότητας φύλου στην Ελλάδα

νεα

Σκοπός

 

Σκοπός μας είναι να προωθήσουμε τη μόνη σύγχρονη επιστημονική προσέγγιση σε σχέση με την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, βασισμένη στην πλήρη αποπαθολογιοποίηση του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου, στον απόλυτο σεβασμό στον αυτοπροσδιορισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως και στην καταπολέμηση των διακρίσεων, που αποτελούν τον βασικό παράγοντα επικινδυνότητας για την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.

Γιατί Orlando

 

Εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο της Βιρτζίνια Γουλφ (Ορλάντο: Μία βιογραφία, 1928). Κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου είναι το άτομο με το όνομα Ορλάντο, που γεννιέται και ζει ως άνδρας τις πρώτες δεκαετίες της ζωής του, αλλά στα 30 του ξυπνάει ένα πρωί και είναι γυναίκα -και συνεχίζει να ζει ως γυναίκα ως το τέλος της ζωής της.

Την περίοδο της συγγραφής του, η Γουλφ βίωνε έναν έντονο έρωτα με τη σύντροφό της Βίτα, που έσπαγε τους ετεροκανονικούς κανόνες της εποχής και της συζυγικής ζωής που διατηρούσαν και οι δύο. Την ίδια περίοδο, όπως και στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής της, η Γουλφ έρχεται αντιμέτωπη με τη διπολική διαταραχή και εν τέλει αυτοκτονεί το 1941.

Τόσο το έργο όσο και η ζωή της Γουλφ αμφισβητούν διαχρονικές κοινωνικές νόρμες γύρω από τη σεξουαλικότητα, το φύλο αλλά και την ψυχική ασθένεια: το Ορλάντο είναι ένα έργο που -ακόμα- συχνά χαρακτηρίζεται ως νουβέλα επιστημονικής φαντασίας, όχι μόνο για τον αφηγηματικό του χρόνο που εκτείνεται σε τρεις αιώνες, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύεται το φύλο. Η ίδια η Γουλφ κινήθηκε έξω από τα όρια των κοινωνικών αναπαραστάσεων για το φύλο τόσο στα βιβλία της όσο και στη ζωή της και έξω από τα στερεότυπα του στίγματος για την ψυχική υγεία, αφήνοντας πίσω της ένα μεγαλειώδες έργο. Εν τέλει δεν έζησε ούτε έγραψε με όρους επιστημονικής φαντασίας, αλλά διευρύνοντας την ήδη γνωστή πραγματικότητα.

Θεωρούμε ότι οι ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες και δη οι επιστήμες που σχετίζονται με την ψυχική υγεία οφείλουν να έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο: αναγνωρίζοντας την ανθρώπινη εμπειρία να χρησιμοποιούν τα επιστημονικά εργαλεία για να διευρύνουν και να ανακατασκευάζουν όπου χρειάζεται την ήδη γνωστή “πραγματικότητα”, ώστε να δημιουργείται πάντα ασφαλής και κατάλληλος χώρος για κάθε προσωπικό βίωμα.