Ο ρόλος των ειδικών ψυχικής υγείας στη δουλειά με ΛΟΑΤΚΙ άτομα

Με αφορμή την ομιλία του στο The Age of Smupid | TEDxPanteionUniversity 2019, ο Φίλιππος Παγάνης, μέλος της επιστημονικής ομάδας του Orlando LGBT+, έδωσε μία συνέντευξη στο Antivirus magazine, με ιδιαίτερη αναφορά στο ειδικό βάρος που έχει ο λόγος κάθε “ειδικού” στη δημόσια σφαίρα και η έντονη αρνητική επίδρασή του όταν αναπαράγει κακοποιητικές απόψεις, αλλά και σε μια άλλη, πιο κρυφή παράμετρο της δυσκολίας στη δουλειά των περισσότερων από εμάς στο Orlando LGBT+, όταν ένας/μια από εμάς φέρει παράλληλα την επιστημονική του ιδιότητα και την ορατή ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητά του.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη σε αυτό το σύνδεσμο, και εδώ κάποια αποσπάσματα:

– “Αυτό το οποίο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να επισημάνουμε είναι πως οι στερεοτυπικές αντιλήψεις από πλευράς ενός-μιας ειδικού ψυχικής υγείας – ακόμη και αυτές που εκφράζονται από άγνοια και όχι κακή πρόθεση – έχουν άμεση επίδραση στα άτομα που λαμβάνουν τις υπηρεσίες. Ένας-μια επαγγελματίας που δεν ακολουθεί μια affirmative προσέγγιση στην καλύτερη περίπτωση δε θα καταφέρει να παράσχει στο άτομο την κατάλληλη ψυχοκοινωνική υποστήριξη, ενώ μπορεί, υιοθετώντας μια αντιεπιστημονική προσέγγιση βασισμένη σε στερεότυπα, να είναι έντονα κακοποιητικός-ή, με όλες τις συνέπειες που αυτό μπορεί να έχει για την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Δεν θα πρέπει ακόμη να ξεχνάμε την ισχύ που φέρει ο λόγος του ειδικού• μια άποψη που εκφράζεται από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, ο-η οποίος-α αναγνωρίζεται ως «αυθεντία» στη βάση της επιστημονικής του-της ιδιότητας, – ακόμα και όταν αυτή είναι πλήρως αντιεπιστημονική – έχει ξεχωριστή βαρύτητα και μπορεί να επιδράσει ιδιαίτερα αρνητικά στα άτομα, ενισχύοντας τη στιγματοποίηση των ΛΟΑΤΚΙ ταυτοτήτων.

– Ταυτόχρονα δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως τα ΛΟΑΤΚΙ ζητήματα δεν αφορούν μόνο τους-τις λήπτες-ριες υπηρεσιών ψυχικής υγείας, αλλά και τους-τις ειδικούς που φέρουν μια ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητα που έρχονται και οι ίδιοι-ες αντιμέτωποι-ες με το στίγμα, τα στερεότυπα και τις διακρίσεις στο εργασιακό τους πλαίσιο. Στις περιπτώσεις που οι επαγγελματίες είναι ταυτόχρονα και ορατά μέλη της κοινότητας, παρατηρούμε συχνά τη δυσκολία να αναγνωριστούν και να ακουστούν ταυτόχρονα και οι δύο αυτές ταυτότητές χωρίς να παραβλεφθεί το βίωμα που φέρουν ως ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ή να αμφισβητηθεί η επιστημονική τους ιδιότητα, η γνώση και εμπειρία τους στο πεδίο.”