Με αφορμή την αντίδραση γονέων στην προβολή της ταινίας Shower Boys σε δημοτικό σχολείο

Η βραβευμένη νεανική ταινία Shower Boys είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς μπορεί να αρχίσει μια απαραίτητη συζήτηση για τα έμφυλα στερεότυπα, τον ομοτρανσφοβικό εκφοβισμό και την τοξική αρρενωπότητα στο σχολικό περιβάλλον.

Είναι αναρίθμητα τα ερευνητικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν όχι μόνο τη μη βλαπτική, αλλά αντίθετα την ευργετική επίδραση που παρόμοια ερεθίσματα μπορούν να έχουν σε παιδιά και έφηβα άτομα, καθώς η αμφισβήτηση επιβλαβών έμφυλων στερεοτύπων προάγει την ψυχική υγεία, βελτιώνει τις έμφυλες σχέσεις των παιδιών και τις σεξουαλικές σχέσεις εφήβων και νέων, μειώνει την επίδραση των διακρίσεων, ενισχύει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά και το αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ ομηλίκων, και καλλιεργεί εν τέλει καλύτερους πολίτες.

Μας ανησυχεί ιδιαίτερα όχι τόσο η μεμονωμένη αντίδραση γονέων, αλλά κυρίως η διαχείριση του θέματος από τα ΜΜΕ με την καλλιέργεια ενός κλίματος ηθικού πανικού. Η αναφορά σε ταινία “ερωτικού περιεχομένου” για μια νεανική ταινία με νεαρά αγόρια ενάντια στα έμφυλα στερεότυπα, η αναφορά σε “ψυχικό τραύμα” των παιδιών λόγω της “έκθεσης” σε αυτή και ο τρόπος που διεξάγεται ο διάλογος, δυστυχώς φέρνουν στο νου ακραία συντηρητικά αντανακλαστικά. Ταυτόχρονα, οι ίδιες τηλεοπτικές εκπομπές και τα άλλα μέσα που έχουν ως τώρα ασχοληθεί με το θέμα το κάνουν μονομερώς και δεν έχουν διασφαλίσει με κανέναν τρόπο την αντικειμενική του μετάδοση.

Μας ανησυχεί επίσης ότι παρόμοια επιχειρήματα μεταδιδόμενα με ανάλογο τρόπο έχουν χρησιμοποιηθεί σε άλλα πλαίσια, όπως τώρα στις συντηρητικότερες πολιτείες των ΗΠΑ, συνοδεύοντας ακροδεξιά ρητορική γύρω από ζητήματα αυτοδιάθεσης, ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων κ.α.
Η ίδια η ιδέα ότι οποιαδήποτε μορφή εκδήλωσης της ποικιλομορφίας στην έκφραση και επιτέλεση του φύλου και της σεξουαλικότητας μπορεί να “τραυματίσει” ψυχικά παιδιά και έφηβα άτομα είναι μία στυγνή εργαλειοποίηση των σχετικών εννοιών και των ίδιων των ΛΟΑΤΚΙ+/κουήρ παιδιών, και αν δεν αντιμετωπίζεται άμεσα οδηγεί σε βαριές συνέπειες.

Ταυτόχρονα τα ίδια αυτά παιδιά, τα ΛΟΑΤΚΙ+ και ειδικότερα τα τρανς παιδιά και έφηβα άτομα, είναι αυτά που θυματοποιούνται συνεχώς στο σχολικό πλαίσιο και αλλού, και η δική τους σωματική ακεραιότητα και ψυχοσυναισθηματική σταθερότητα δεν έχουν ακόμα με κανέναν τρόπο διασφαλιστεί, ούτε φαίνεται να αφορούν το δημόσιο λόγο.

Έχει ενδιαφέρον μάλιστα πώς πλανάται η υπόθεση ότι όλα τα παδιά που μπορεί να έβλεπαν μια τέτοια ταινία είναι στρέιτ (ή σις/όχι τρανς). Στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ότι τρανς/γκέι/ίντερσεξ παιδιά βρίσκονται στα ελληνικά σχολεία και κακοποιούνται καθημερινά. Θέλουμε λοιπόν να υπογραμμίσουμε με κάθε τρόπο, απέναντι στις ακραίες συντηρητικές φωνές διαφύλαξης των έμφυλων στερεοτύπων, ότι ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΛΟΑΤΚΙ+ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕΤΡΑΝΕ.

Και βέβαια θυμίζουμε ότι κάθε παιδί, κάθε έμφυλης επιτέλεσης και σεξουαλικού προσανατολισμού, ευεργετείται στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη και την αυτοπραγμάτωσή του όταν μεγαλώνει μακριά από συντηρητικά αντανακλαστικά -σε ένα πλαίσιο ασφάλειας και ελευθερίας.