Με αφορμή την αυτοκτονία του πατέρα του νεαρού γκέι άνδρα στην Κάρπαθο, ο Θοδωρής Αντωνόπουλος επιμελήθηκε το παρακάτω άρθρο για την εμπειρία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και των οικογενειών τους στην ελληνική επαρχία.
Οι επιστημονικά υπεύθυνες του φορέα μας συνομίλησαν μαζί του για τους προβληματισμούς και τις δυσκολίες που μπορεί να έχουν πολλοί γονείς να αποδεχτούν και να στηρίξουν το ΛΟΑΤΚΙ+ παιδί τους σε κάθε ηλικία.
-“Μια ομοφοβική κοινωνία ενοχοποιεί τόσο τους γονείς όσο και τα ίδια τα ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά που βγαίνουν προς τα έξω. Τα τελευταία ενοχοποιούνται, αναλαμβάνοντας μια ευθύνη που σε καμία περίπτωση δεν τους αναλογεί. Κανένα παιδί, κανένα άτομο δεν ευθύνεται για το στίγμα που δέχεται, για τις καταπιέσεις που δημιουργούν η ομοφοβία και η τρανσφοβία στο ίδιο και στους οικείους του.”
-“Μία από τις πιο συνηθισμένες αγωνίες είναι αν το ΛΟΑΤΚΙ+ παιδί τους θα μπορέσει να είναι ευτυχισμένο: εκεί η απάντηση είναι ότι κανείς σεξουαλικός προσανατολισμός και καμία ταυτότητα φύλου δεν διασφαλίζει την ευτυχία ή τη δυστυχία. Ένα παιδί, όμως, που οι γονείς του το στηρίζουν, μπαίνει στη ζωή με περισσότερους πόρους, με μεγαλύτερη προστασία απέναντι στην αντιξοότητα.”